Het proces

Dit schilderij heb ik binnen een dag gemaakt tijdens mijn cursus Vedic Art. Ik schilderde voorheen vooral realistische taferelen en wilde de regels leren loslaten. Mijn penseelstreken en lijnen waren in het begin nog erg stijfjes. Vrij schilderen vond ik best lastig en ik was nog erg zoekende tijdens het proces. Terwijl ik bezig was begon ik mij steeds bewuster te worden van mijn verlangens. Ik wilde textuur en plakte wat zand links onder. Ik dacht aan het platteland van Toscane en begon dit te schilderen. Het moment voelde magisch, wat tot uitdrukking kwam met de paarse en donkerblauwe kleuren. Uiteindelijk heb ik een kwast gepakt, de verf verdund met water en heb dit getamponeerd boven het landschap. De waterachtige verf droop naar beneden. Om te voorkomen dat dit verder doorliep heb ik het schilderij plat gelegd. Ik had hier zoveel plezier in en terwijl ik naar het werk keek dacht ik: 'Dit voelt bevrijdend, dit wil ik blijven doen'. Ik maakte een weergave van mijn innerlijke wereld en ving daarmee een droom, vandaar de naam 'Dreamday'.

Helaas heb ik niet zo veel foto's gemaakt van dit proces, omdat ik hier helemaal in opging. 

Het proces

Van 'City drone' heb ik helaas niet veel foto's gemaakt tijdens het proces, omdat ik merk er toch moeite mee te hebben om uit mijn flow te stappen. City Drone is een van mijn eerste intuïtief gemaakte schilderijen op doek met een groter formaat. Ik ben begonnen met het combineren van verschillende technieken en vormen. Het was in een periode van mijn leven waarbij ik opzoek was naar iets nieuws. Ik was nieuwsgierig, enthousiast en vooral veel aan het experimenteren. Toen ik klaar was met het schilderij, deed het mij denken aan een mysterieuze buitenaardse stad, welke in harmonie is met de natuur. Dit is terug te zien aan de paddenstoelen, struiken, bladeren en schelp-achtige vormen. Ik zie een enorme rijkheid in dit mysterieuze landschap en voor het eerst ontdekte ik mijn eigen diepgang.

Het proces

Facing fears vs. limits gaat over mijn angsten die ik in deze periode van mijn leven mocht overwinnen. Vaak als ik boosheid voel of vastloop, dan is er chaos en maak ik een soort zwart gat, wat op de 3e afbeelding te zien is. Ik voelde toen regelmatig onrust van binnen, wat terug te zien is in de dynamiek van het schilderij. Het lijkt alsof er een harde wind waait die een vogeltje omver probeert de blazen. Het vogeltje blijft standvastig staan. Een andere vogel is vast komen te zitten in een slinger. Vogels staan symbool voor vrijheid. Ik voelde mij tijdens het creëren van dit werk nog niet vrij. Ik kon dapper zijn en mijn angsten onder ogen zien, of ervoor kiezen om beperkt te worden door mijn angsten.

Het proces

Dit werk heb ik gemaakt toen mijn leven weer even gehuld was in duisternis. Ik was afgewezen door een persoon waar ik verliefd op was en begreep er niks van. Om mij even op iets anders dan de pijn te richten ben ik gaan schilderen. Ik zag alleen maar zwart voor me en ben ook met die kleur begonnen. Langzamerhand zag ik een beeld in de duisternis welke ik steeds meer naar de oppervlakte probeerde te halen. Ik accentueerde de lijnen door verschillende kleuren en wit toe te voegen. Het leek wel alsof het licht erdoorheen probeerde te komen en zelfs gebroken werd, waardoor het uitviel in alle verschillende kleuren. Uiteindelijk lijkt het een vis, die wordt vastgehouden met dunne draden om te voorkomen dat het in stekelige waterplanten valt.

Het werk heet 'Hold me', omdat ik juist op dat moment niets liever wilde dan de menselijke behoefte om even iemand vasthouden. Het water in dit werk staat voor de emoties waar ik in zwom. De dunne draden zijn als mijn schilderspullen, die mij vasthouden en voorkomen dat ik val.

Het proces

Vanilla sky high toont de vrolijkheid en de 'high' waarin ik me bevond. Ik genoot van mijn leven en had er enorm veel zin in. Ik was gedreven en ontdekte nieuwe vormen. Ik absorbeerde veel nieuwe informatie en was zo nieuwsgierig als een kind. Tegelijkertijd was er een mysterie waar ik nog niet veel van begreep en ook niet kon ontcijferen. Het ijsje met de bloemblaadjes zijn vrolijk, maar staan op z'n kop en er komen wormen uit. Het paarse vuur op de centrale zwam bezit de contouren van bladeren. Is dit dan toch een struik? De patronen in de twee donkerblauwe schijven lijken een mystieke taal die ik nog niet versta. Het ding in de lucht lijkt een ufo te zijn, die je doordringend aankijkt. Op het pompoen-achtige huisje zitten een aantal figuren, zelfverzekerd en open voor contact met het onbekende.